W Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie zapadł bardzo ważny i precedensowy wyrok – zarówno dla kieszeni pracowników, jak i pracodawców.

Sprawa dotyczyła tego, czy finansowane przez pracodawcę pakiety medyczne (wykupywane w prywatnych centrach medycznych) powinny być opodatkowane dla pracowników (w języku prawniczym: czy finansowane przez pracodawcę pakiety medyczne kwalifikowane przez pracodawcę – jako płatnika – jako nieodpłatne świadczenie na rzecz pracowników, a w konsekwencji czy ich wartość powinna stanowić dla pracowników podlegający opodatkowaniu dochód ze stosunku pracy).
Organy podatkowe w całej Polsce do tej pory konsekwentnie twierdziły, że wartość tego rodzaju świadczeń powinna stanowić dochód podlegający opodatkowaniu.
Sąd uznał, że o opodatkowaniu tych świadczeń nie może być mowy- mówi Paweł Tomczykowski, partner w Kancelarii podatkowej Ożóg i Wspólnicy, która prowadziła sprawę w imieniu swojego klienta”. Jest to pierwszy wyrok w Polsce w tego rodzaju sprawie – dodaje Tomczykowski.
Sąd zdecydował, uwzględniając wszystkie żądania i argumenty strony skarżącej, że w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest to możliwe. Skład sędziowski wskazał, iż z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że  przychodem jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Tymczasem wykupienie przez pracodawcę abonamentu medycznego jest jedynie postawieniem do dyspozycji korzyści w postaci prywatnej opieki medycznej. O ile w przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych postawienie do dyspozycji wystarczy, aby pracownik osiągnął przychód, o tyle dla nieodpłatnych świadczeń konieczne jest ich otrzymanie przez pracownika (tj. faktyczne skorzystanie przez pracownika z opieki medycznej).

Omawiany wyrok WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 625/08) nie jest prawomocny, gdyż Dyrektorowi Izby Skarbowej służy od niego skarga kasacyjna. Jeżeli jednak się uprawomocni, będzie miał istotne znaczenie dla wielu podatników. Zarówno dla firm zatrudniających wielu pracowników (bo nie zawsze pracownik może zrezygnować z tych usług, skoro pracodawca daje je w pakiecie, a tym samym – zgodnie z obowiązującą praktyką, pracownik do tej pory płacił podatek nie tylko od wynagrodzenia pieniężnego, ale też od świadczeń medycznych – co mogło wzbudzać niechęć pracownika), jak i oczywiście – dla samych pracowników (jeśli przyjąć, że “uśredniona” rynkowa wartość tego świadczenia to około 100 zł i pomnożyć przez 12 miesięcy, a następnie zastosować skalę podatkową, to podatek nie jest mały).